KONUŞMA ODYOMETRİSİ

 Konuşma odyometrisi, hastanın konuşmayı algılama becerilerinin değerlendirilmesi amacıyla kullanılmaktadır. Her ne kadar saf ses odyometrisi kullanılarak bulunan işitme eşikleri, hastanın işitme düzeyi hakkında bilgi verse de kişinin konuşmayı algılama becerilerinin değerlendirilmesinde yetersiz kalmaktadır.

Konuşmayı algılama becerisinin ölçülmesi klinisyene hastanın fonksiyonel işitme becerisi hakkında net bilgi verir. Saf ses odyometrisinde olduğu gibi konuşma odyometrisinde de kulaklık ve serbest alan hoparlörleri kullanılarak uygulanabilir


KONUŞMA TESTLERİ

1. SRT (Speech Reception Threshold): Konuşmayı Alma Eşiği/ Konuşmayı Anlama Eşiği 

2. SDS (Speech Discrimination Score)/ WDS (Word Discrimination Score) : Konuşmayı Ayırt Etme Skoru 

3. MCL (Most Comfortable Loudness): En Rahat Ses Seviyesi 

4. UCL ( Uncomfortable Loundness): Rahatsız Edici Ses Seviyesi 

5. SAT (Speech Awareness Score): Konuşmayı Fark Etme Eşiği

KONUŞMAYI ANLAMA EŞİĞİ

Konuşma tanıma derecesini belirlemek için kullanılır. 

Bu test saf ses ortalamasıyla uyumlu olmalıdır!!

 SSO(saf ses ortalaması) İLE SRT fark 10 dB`yi aşmamalıdır. 

Aşmaması SSO testinin doğruluğunu gösterir


KONUŞMAYI ANLAMA TESTİNİN YAPILIŞI

Hastanın rahat duyabildiği bir seviyeden başlanır. 

Bu seviye SSO’dan genellikle +25/+30 dB üstüdür. 

Hastaya 3 heceli kelime sunulur ve tekrar etmesi beklenir. 

Söylenen kelimeyi doğru tekrar ettikçe 10 dB düşülür, etmeyince 5 dB arttırılır. 

Söylenen 3 kelimeden 2’sini tekrar edebildiği en düşük ses şiddeti bulunur.

SSO ve SRT Uyumsuz Olursa

Eşiklerin kontrol edilmesi gerektiğini


Farklı tür patolojilerin olabileceğini


Fonksiyonel işitme kaybı olabileceğini


Kalibrayondan kaynaklanabileceğini düşündürmelidir.


EN RAHAT SES SEVİYESİ (MCL)

 Teorik olarak SRT’ye +40 dB ekleyerek bulunur.

Ancak bu her zaman doğru olamayabiliyor.

En güvenilir olan şekli sesimizi arttırırken “ Bu seste beni rahatça duyabiliyor musunuz? “ diye sorarak tespit etmektir.


KONUŞMAYI AYIRT ETME SKORU (SDS)

Konuşmayı ayırt etme testi; hastanın en rahat duyduğu ses seviyesinde ve sabit bir seviyede, tek heceli 25 adet kelime kullanılarak yapılır.

Hastaya ona okunan kelimeleri tekrar etmesi istenir ve 

buna göre konuşmayı ayırt etme skoru yani SDS bulunur.

Hastanın doğru tekrar ettiği kelimeler ile skor belirlenir.


KONUŞMAYI AYIRT ETME TESTİNİN YAPILIŞI

Ses şiddeti sabitken 25 adet tek heceli kelime 

okunur.

Test hastanın en rahat duyduğu MCL seviyesinde yapılır. Bu seviye genellikle SRT +40 dB seviyesine denk gelir.

Doğru tekrar edebildiği her skora %4 eklenir.

Skor %0 ila %100 arasında değişir.

Normal işiten bireylerde skor %88-%100 arası olmalıdır.

RAHATSIZ EDİCİ SES SEVİYESİ (UCL)

Hastanın, konuşma seslerinden rahatsız olduğu seviyenin belirlenmesi için yapılır. 

Sesi yavaşça arttırarak “Bu sesimden rahatsız oluyor musunuz? 

Birkaç saniye bile dayanamayacak mısınız?” şeklinde sorarak bulunur. 

Normal bir insan kulağı 100 dB’lik sese dayanabilecek durumdadır.

Maksimum 100 dB’ye kadar test sürdürülür. Daha fazlasında ses yükseltilmez sonuç 100+ dB şeklinde yazılır.


RAHATSIZ EDİCİ SES SEVİYESİ TESTİ YAPILIŞI

Test hasta için rahat olan bir dinleme seviyesinden başlanır.

Klinisyen akıcı konuşması sırasında ses şiddetini yavaş yavaş artırarak hastanın rahatsız olma seviyesini bulur.

Sesimi arttırıyorum rahatsız oluyor musunuz?

Birkaç saniye bile dayanamayacak mısınız?

Şeklinde söylerken ses seviyesi arttırılarak sonuç bulunur.


KONUŞMAYI FARK ETME EŞİĞİ (SAT)

Kişinin konuşma uyaranını zamanın %50’sinde işittiği en düşük ses şiddet düzeyi SAT’ı gösterir.
Genellikle çocuklarda kullanılır.
Kulaklık yada hoparlör ile yapılır.
Sözcüğü tanımayı gerektirmez, sadece işitip işitmediğine bakılır.


KONUŞMAYI FARK ETME EŞİĞİ TESTİNİN YAPILIŞI

Test hasta için rahat olan bir dinleme seviyesinden başlar.
Klinisyen akıcı konuşma sırasında ses şiddetini yavaş yavaş azaltarak konuşma sesinin en az duyulduğu seviyeyi belirler.


KONUŞMA ODYOMETRİSİNİN KULLANIM AMAÇLARI

1. Hastanın sözel iletişim becerilerinin 
değerlendirilmesinde.

2. Saf ses işitme eşiklerinin güvenilirliğinin 
değerlendirilmesinde.

3. Fonksiyonel işitme kaybının tanılanmasında,

4. Amplifikasyon gereksinimlerinin belirlenmesinde.

5. İşitme cihazı ve koklear implanttan yararlanım düzeyinin belirlenmesinde.

6. Santral işitsel işlemleme becerilerinin 
değerlendirilmesinde.

7. İşitme kaybına neden olan lezyon yerinin tespitinde.

8. Koklear (kokleaya kadar, koklea dahil) ve 
retrokoklear (8. sinir ve sonrası) patolojilerin ayırıcı tanısında kullanılır.

NORMAL İŞİTEN BİREYLERDE TEST SONUÇLARI GENELLİKLE ŞÖYLEDİR;

SRT>>>  20 dB
MCL>>> 40-60 dB
SDS>>> %88-%100
UCL>>> 100-110 dB (100 dB seviyesinde rahatsız olmuyorsa 100+)



Yorumlar