Fonksiyonel İşitme Kayıpları Ve Değerlendirme Yöntemleri

 

Fonksiyonel işitme kayıpları, bilinen herhangi bir işitsel patoloji olmamasına rağmen kişinin işitme kaybı varmış gibi davranmasıdır. Bireyin bilinçli veya bilinçsiz şekilde işitme varlığına inanması veya kendisini karşı tarafa inandırmaya çalışması sonucu gelişen bir davranıştır. Fonksiyonel işitme kayıplarının bir diğer adı " Non-Organik İşitme Kaybı" dır. İşitme organlarının yapısı ve işleyişinde bir bozukluk olmadığı halde işitme kaybı varmış gibi davranan olgulara fonksiyonel işitme kaybı tanısı konur.

Fonksiyonel işitme kayıpları bilinen herhangi bir işitme kaybı olmamasına rağmen işitme kaybı varmış gibi davranırlar. Fonksiyonel işitme kayıplı hastaları tespit etmek için subjektif ve objektif testler sonucunda kolayca tespit edebiliriz. Bu testler şunlardır;

Saf Ses Odyometrisi

Fluktuan bir eğri gözlemlenir.

Hastanın test esnasında geç cevap verdiği ve eşiklerinin sürekli değiştiği gözlemlenir.

Tutarsız cevaplar elde edilir.

Bu hastalarda kemik yolu işitme eşikleri hava yolu işitme eşiklerinden daha kötü olarak elde edilebilir.

Konuşma Odyometrisi: SRT

SRT testi SSO ortalaması ile uyumlu olmalıdır.

SSO ortalaması ile SRT arasındaki farkın 10 dB’den daha fazla olmaması gerekmektedir.

Konuşmayı Anlama Eşiği ile saf ses ortalamasındaki uyumsuzluk en önemli bulgulardan biridir. 

Değerlendirmede genellikle SRT sonucu SSO ortalamasından daha iyi olduğu gözlemlenir.

İmmitansmetrik Ölçümler

Hastanın odyogramında ileri, çok ileri derecede işitme kaybı tarif etmesinde rağmen akustik refleks elde edilir.

Unilateral ve bilateral işitme kayıplarında kesin tanıya götürücü objektif bir testtir. Burada stapes refleks eşiğinin bilateral veya kontralateral belirlenmesiyle yapılır. Stapes refleks eşiğinin işitme eşiğinden en az 65 dB yukarıda oluşmasından faydalanılır.

Otoakustik Emisyon Testi

Bu hastaların ayırıcı tanısında yapılması gereken en önemli testlerden biri OAE ’dir.

OAE cevaplarının elde edildiği bir hastada ileri, çok ileri derece de işitme kaybı olmadığı objektif olarak kanıtlanır.

Bera/ABR

ABR testinde normal işitmeye işaret eden cevapların elde edilmesi çok önemli bir bulgudur.

İşitme eşiklerinin normal olduğunun objektif bir bulgusudur.

Kemik İletim Shadow Testi

Her iki kulak arasında maskesiz kemik iletim eşiği farkının 15 dB’i aşması fonksiyonel işitme kaybına işaret eder.

Doerfler-Stewart Testi

Hastanın konuşmayı alma eşiği (SRT) saptandıktan sonra 10-15 dB gürültü verilerek yeniden SRT ölçülür.

Fonksiyonel işitme kayıplı hastalar, gürültü varlığında kendilerince saptadıkları eşiği kaybederler. 

Böylece gerçek SRT değerleri elde edilir.

Strenger Testi

Strenger testi tek taraflı nonorganik işitme kayıplarını belirlemede kullanılan bir test yöntemidir.

Her iki kulağa aynı anda verilen uyaranın beyinde tek bir sinyal olarak algılanma prensibine dayanır.

Strenger testi tek taraflı total işitme kayıplı hastalarda uygulanırken iyi kulağın eşiğinin 10 dB üzerinde, az duyan kulağın eşiğinin ise 10 dB altında ses, aynı anda iki kulağa da gönderilir. 

Strenger Negatif 

Organik işitme kaybı varsa hasta yalnızca iyi duyan kulaktan duyar ve teste cevap verir. 

Strenger Pozitif 

Fonksiyonel işitme kaybı varsa hasta duymadığını söyler. Sağlam olduğunu belirttiği kulaktan gelen sinyale dahi cevap vermez.